Dit is de frescoschets op papier. In de renaissance, toen er nog geen groot papier voorhanden was, werd de schets in delen gemaakt.
Dat was handig, deze deelschetsen konden zo de grootte van de dagdelen of ‘giornata’ volgen.
Om te voorkomen dat deze deelschetsen kapot zouden gaan (door de vochtigheid van de intonaco), werd er een dubbele gemaakt waarin de gaatjes konden worden geprikt. Zo’n kopie werd ‘secondario’ genoemd.
De ‘cartone’ moet goed op zijn plaats blijven, zodat de tekening mooi zal aansluiten op het volgende dagdeel. De schets werd vastgezet met doornen van rozen of kleine spijkertjes.
Nu het papier in grote formaten beschikbaar is kan ook het gehele fresco op de schets staan. Maar als het werk in dagdelen wordt uitgevoerd, en er gekozen wordt voor de doordruk- of doorstuiftechniek, blijft een deelschets handig.
