Boven de nog authentieke gele tegels met een zwarte reliëf rand was de muur wit, zoals in de meeste kleine toiletruimtes. In de gang was er onder een aantal lagen behang, als lambrisering, een mooie marmerimitatie gevonden, wellicht ook gemaakt in de jaren ’30. Tijd dus om ook de toiletruimte op te fleuren. Omdat de stuclaag nog in goede staat was heb ik gekozen voor een muurschildering op de oude stuc. De schildering is gemaakt met een temperaverf. Hiervoor gebruikte ik pigmenten, water en caseïne.
Het woord zegt het al, een schildering op een dun laagje kalk. Deze schildering kan op vele verschillende ondergronden gemaakt worden (gipsplaat, beton, kalkmortel etc.), maar is niet geschikt voor buitenmuren. De kalkverf die ik gebruik lijkt niet op de kant en klare kalkverven die in de handel zijn (deze zijn dik en mat van kleur).
Deze schildering lijkt het meest op het originele fresco maar nu wordt de verf pas aangebracht als de stuclaag droog is. De gebruikte pigmenten zijn hetzelfde evenals de samenstelling van de stuclaag. De verf bestaat nu uit pigment en lijm (caseïne,
Francesco del Cossa was een tijdgenoot van Cosmè Tura. Over zijn achtergrond en vormingsjaren is weinig bekend. Hij was de zoon van een steenhouwer/metselaar. Waarschijnlijk leerde hij vooral van de werken van Donatello en Mantegna,
Bij fresco’s denken veel mensen aan muurschilderingen in kerken en kloosters, die vooral bijbelverhalen en heiligen tonen. Maar er zijn ook behoorlijk wat profane fresco’s te zien in verschillende paleizen en villa’s in Italië.